Czy jest ktoś, kto nie chciałby mieć uśmiechu jak gwiazda z okładki najnowszego wydania poczytnego żurnala?

Pomagamy swoim pacjentom w osiągnięciu pożądanego efektu. Oferujemy im profesjonalne zabiegi higienizacyjne, wybielanie zębów, leczenie ortodontyczne. Czasami również chirurgię. Najczęściej – leczenie protetyczne. Niewątpliwie licówki i korony pełnoceramiczne są najdoskonalszą metodą poprawy wyglądu zębów i harmonii uśmiechu. Dają nieskazitelny połysk, gładkość, kolor i wieloletnią trwałość.Nie zawsze jednak potrzeby estetyczne pacjentów idą w parze z możliwościami finansowymi. Czasami bywa i tak, że myśl o szlifowaniu zębów skutecznie viagra sans ordonnance odstrasza od leczenia.

Co możemy zaoferować w takiej sytuacji? Rozwiązaniem jest minimalnie inwazyjna, a często zupełnie bezinwazyjna korekta uśmiechu z pomocą nowoczesnych kompozytów. Kluczem do osiągnięcia sukcesu jest analiza zwarcia oraz przeprowadzenie symulacji planowanych zmian przy pomocy któregoś z dostępnych programów do obróbki zdjęć, np. Photoshop.

Kontrola zwarcia pozwala nam ocenić, czy planowane zmiany kształtu zębów mają szanse bezawaryjnie funkcjonować przez co najmniej kilka lat. Niezbędna jest wystarczająca ilość miejsca w zwarciu dla kompozytu, który mamy dodać do własnych zębów pacjenta. Powinniśmy wykluczyć obecność dysfunkcji i para funkcji oraz przeprowadzić ekwilibrację zwarcia, o ile jest konieczna. Pozwala to wyeliminować patologicznie duże siły wywierane na zęby, co znacząco zwiększa bezawaryjność kompozytowych rekonstrukcji.

Dzięki pracy z programem Photoshop możemy przeanalizować, które konkretne miejsca w zębach wymagają zmiany. Na monitorze komputera widać o wiele więcej, niż bezpośrednio w ustach pacjenta.

Po oczyszczeniu zębów z kamienia i osadu nazębnego wykonujemy serię zdjęć: na wprost, profil lewy, profil prawy. Najlepiej z pomocą retraktorów odciągających policzki i wargi oraz kontrastora, czyli czarnego tła eliminującego z tylnego planu język i wnętrze jamy ustnej (Fot. 1, 2, 3).

Większość zmian kształtu zębów można wykonać przy pomocy zaledwie dwóch funkcji programu Photoshop: stempel oraz skraplanie. Stempel pozwala usunąć z zębów przebarwienia, nieszczelności wypełnień, wyrównać barwę zęba. Skraplanie służy do zmiany kształtu zęba, jego poszerzania, zwężania, wydłużania (Fot. 4).

Staranna analiza zdjęć pozwala dostrzec pozornie niewielkie niuanse kształtu, których zmiana potrafi znacząco poprawić końcowy efekt. Dołożenie niewielkich porcji kompozytu w ściśle określonych miejscach lub delikatna korekta powierzchni szkliwa krążkiem polerującym (tzw. enameloplastyka) zmienia rozkład odblasków na powierzchni zęba dając w efekcie inny odbiór jego kształtu czy ustawienia.

Drugą, ale równie ważną zaletą obróbki zdjęć przed leczeniem jest możliwość przedstawienia pacjentowi możliwych do osiągnięcia efektów leczenia. Obraz jest wart więcej niż tysiąc słów. Wysłane mailem lub wydrukowane zdjęcia sprzed leczenia oraz projekt zmian przekonują skuteczniej, niż godzinna rozmowa w gabinecie (Fot. 5, 6, 7).

Przedstawione w niniejszym artykule korekty powstały w oparciu o ten właśnie schemat postępowania.
Pacjentka zgłosiła się do mnie z prośbą o poprawę harmonii uśmiechu. Głównym jej zastrzeżeniem było dość duże wysunięcie (protruzja) siekaczy przyśrodkowych oraz nieestetyczne wypełnienia kompozytowe w siekaczach bocznych i kłach. Pacjentka wykluczyła możliwość leczenia ortodontycznego. Leczenie protetyczne była dla niej ostatecznością i godziła się na nie tylko, jeśli kompozyt nie spełniłby jej oczekiwań.
Leczenie zostało przeprowadzone na dwóch wizytach w krótkim odstępie czasu tylko ze względu na duży zakres zmian. Najczęściej tego typu korekty można wykonać na jednej, długiej wizycie.

Najlepsze warunki pracy uzyskuje się stosując koferdam. Jego użycie umożliwia również wykorzystanie specyficznej metody zakładania pasków celuloidowych. Zaproponował ją w swojej książce utalentowany stomatolog Burkard Hugo. Pasek celuloidowy jest wstępnie kształtowany w postaci bardzo wąskiej rynienki i umieszczany luźno na przestrzeni międzyzębowej. Jedynie przy samej szyjce zęba pasek jest klinowany przez gumę koferdamu, a jeśli to konieczne, dodatkowo elastycznym materiałem typu Fermit lub Clip od strony podniebiennej. Strona wargowa jest całkowicie odsłonięta. Dzięki temu można precyzyjnie docisnąć zgłębnikiem pasek do sąsiedniego zęba. W tej metodzie nie używa się klinów międzyzębowych (Fot. 8). Taka technika zapewnia prawidłowe odtworzenie powierzchni stycznej z zachowaniem wypukłości we wszystkich płaszczyznach. Minimalizuje również późniejsze korekty (Fot. 9).

Końcowe opracowanie wypełnień przeprowadzane jest przy pomocy frezów z węglików spiekanych, krążków ściernych oraz skalpela z ostrzem 12D. Właściwe wypolerowanie zapewniają gumki oraz szczotki impregnowane tlenkiem glinu użyte na sucho i na wolnych obrotach (Fot. 10).
Staranne zaplanowanie leczenia daje wysoką trwałość i bezawaryjność (Fot. 11).

Jak każdy materiał, również kompozyt starzeje się i z czasem nie zapewnia doskonałej estetyki. Poinformowanie o tych ograniczeniach pacjenta już na początku leczenia ułatwia wzajemne zrozumienie i komunikację. Po kilku latach często skutkuje też kolejnym pozytywem – możliwością wykonania trwałych licówek bądź koron ceramicznych, dla których nasza kompozytowa konstrukcja jest doskonałym wzorcem.

• Poprzedni
• Następny